stichting spots meer>>

stichting spots meer>>

 

ga naar www.stichtingspots.nl

Stichting spot is een organisatie die zich inzet voor katachtigen. 

Waarom katten?

Over de hele wereld worden katachtigen het meest bedreigd. Enkele cijfers:

luipaard: minder dan 500.000. (DIT IS ECHT HEEL WEINIG)

jaguar: minder dan 50.000

poema: minder dan 50.000

leeuw: 16.000 tot 30.000

cheetah: minder dan 12.000

tijger: minder dan 5.000

Wat doet stichting spots?

  • Cheetah of jachtluipaard: Iranian Cheetah society, Cheetah conservation Botswana, Het cheeta conservation Fund en het N/a'an ku sê.
  • leeuw: Africat North in Namibië, Canned hunting en knuffelfarms
  • luipaard of panter:  N/a'an ku sê en  Iranian Cheetah society

Lees hieronder het verhaal van Patch en Scout. 2 geredde cheetahwelpjes.

Trefwoorden:

Addis Ababa (Ethiopië), 29 november 2005
In Ethiopië, waar nog slechts zo'n 1.000 cheetah's leven!, zijn eind november twee cheetah's gered. Deze cheetah's (twee broers) werden gedwongen tegen elkaar te vechten. Doel: "entertainment"van de inwoners van Gode.

Het verhaal begint eind oktober 2005. Gode is een stad in oost Ethiopië, zo'n 1.100 km van de hoofdstad Addis Ababa. Hier zijn soldaten uit de VS gestationeerd in het kader van humanitaire hulp (dit gebied ligt nabij de grens met Somalië). Op een dag komt Mohammed Hudle zich melden bij hun post. Hij heeft twee cheetahwelpjes bij zich, eentje is zwaar gewond aan het rechteroog. Soldaten schatten de leeftijd van de welpjes op zo'n 4 maanden. Of de soldaten geen medische hulp kunnen geven. Mohammed komt vervolgens vaker langs met de welpjes wat de achterdocht opwekt bij de soldaten. Ze komen erachter dat Mohammed een hotel/restaurant eigenaar is en brengen hem een bezoekje. Daar treffen ze de twee welpjes in erbarmelijke omstandigheden aan. Het blijkt dat ze gebruikt worden als "entertainment". Ze worden ook gedwongen om tegen elkaar te vechten. Op zich is dat vrij "uniek" want van nature zijn cheetah's niet agressief. Je moet er dan ook maar niet te veel aan denken wat men gedaan heeft om de beestjes zo ver te krijgen...

De soldaten proberen de restauranteigenaar ervan te overtuigen dat het beter is voor de welpjes om ze aan hen over te dragen. Dit weigert hij echter. "Ik zorg al van kindsaf aan voor geiten en weet dus best hoe met dieren om te gaan" aldus de restauranthouder. Hij wil ze eventueel wel verkopen, voor 1.000 dollar per welp. Dit is altijd een moeilijk gegeven. Enerzijds wil je de dieren zo snel mogelijk uit een vreselijke situatie halen, anderzijds stimuleert de "verkoop" van welk diersoort dan ook, een levendige (illegale) handel. Want hoewel een ernstig bedreigd diersoort (in Ethiopië leven nog zo'n 1.000 cheetah's) en wettelijk beschermd (ook in Ethiopië), blijkt ook hier weer dat wetten soms bitter weinig helpen.

De restauranteigenaar bevestigd dit met zijn verhaal. Want hoe kunnen welpjes van 4 maanden oud (normaliter blijft een cheetah zo'n 1½ jaar bij zijn moeder) nu in handen van mensen vallen? Het blijkt dat hij ze heeft gekocht op een markt, waar wel meer dieren (illegaal) worden verkocht. De welpen "kostten" slechts 6 dollar.... De moeder is spoorloos, wellicht vermoord. Later bleek dat deze hoteleigenaar wel vaker wilde dieren kocht om ze later door te verkopen aan geïnteresseerden in onder andere het Midden-Oosten. Er schijnt een levendige handelsroute tussen beide regio's te bestaan. Cheetahwelpen blijken een gewild "knuffelobject".

Patch is ernstig verwond geraakt aan zijn rechteroog. Het is nog maar de vraag of dit in de toekomst nog verholpen kan worden. Naar alle waarschijnlijkheid blijft hij hieraan blind. Volgens Mohammed komt dit omdat de stropers hem geschopt hebben. Een andere mogelijkheid is echter dat deze verwonding tijdens de gedwongen gevechten is ontstaan of door mishandelingen door Mohammed zelf.

De soldaten beseften dat zij verder vrij weinig konden doen. Ze namen contact op met het Cheetah Conservation Fund (CCF) en lichtten de media in. Zo ontstond veel interesse voor het lot van de jonge cheetah's. Een reporter vertelt het volgende over zijn bezoek aan het restaurant: "de zonen van de eigenaar, 2 en 4 jaar oud, trokken aan de staarten van de cheetah. Om de nekken van de cheetahs waren strakke koorden gebonden en de kinderen sleurden ze hieraan overal mee naar toe. De dieren, inmiddels doodsbang, werden vervolgens door andere bewoners gepest, geslagen en met stokken geduwd".

Het CCF, expertisecentrum voor de cheetah, die helaas wel vaker dit soort gevallen meemaakt, trad vervolgens in contact met diverse autoriteiten in Ethiopië. Het lobbyen was begonnen. Uiteindelijk greep de overheid in. Zij stuurden een dierenarts naar Gode en deze nam de welpen mee naar de basis van de VS-soldaten. Hier werden ze medisch onderzocht en konden ze bijkomen van alle ellende. De schade bleek groot: de cheetah's (nu omgedoopt in Patch en Scout) waren ernstig ondervoed. Ze kregen alleen melk en kaas te eten. Voor een carnivoor als de cheetah is dit rampzalig. Zeker als het opgroeiende welpen betreft. De welpen hadden daarom ook continu last van diarree wat weer leidde tot uitdroging. En verder was Patch' rechteroog dermate beschadigd dat het nog maar de vraag is of dit nog verholpen kan worden.

Uiteindelijk werden Patch en Scout op 29 november jl. door VS soldaten naar de hoofdstad van Ethiopië, Abbis Adaba, gevlogen. In het presidentieel paleis zullen ze nu voortaan verblijven waar ook al drie leeuwen en enkele apen resideren. Hoewel het heel wat lijkt, Presidentieel Paleis, zijn geldmiddelen hier sporadisch, een reden waarom door anderen een financiële bijdrage geleverd moet worden.

Het verhaal van Patch en Scout maakt gelijk duidelijk met welke problemen het wildleven te maken heeft. Van oudsher is Ethiopië rijk aan flora en fauna. Nog slechts tientallen jaren terug leefden hier ook nog vele cheetah's. Nu leven er naar schatting nog slechts 1.000. Het verhaal van Patch en Scout maakt duidelijk dat die weinige cheetahs ook nog te maken hebben met de gevaren van illegale handel. Zij zijn er immers de levende getuigen van. 

Het is de bevolking niet eens aan te rekenen. Als je moet vechten voor bestaansrecht is wildleven wel het laatste waar je aan kunt en wilt denken. Toerisme kan de toekomst zijn, getuigen de succesverhalen van Kenia en Tanzania, maar dan moet de bevolking uiteraard wel mee profiteren. Het verhaal van Patch en Scout trok enorm veel media aandacht van het buitenland - zoveel dat de regering van Ethiopië wel gedwongen was in te grijpen. Voor de bevolking van Ethiopië is dit ongetwijfeld moeilijk te begrijpen. Ze leven vaak in bittere armoede: zo zijn bijna een miljoen mensen afhankelijk van voedselhulp. In hun ogen moet het wel erg vreemd zijn dat dieren dan zoveel aandacht krijgen.

Juni 2006: Patch overleden
Vlak voordat Simone Eckhardt van Stichting SPOTS afreisde naar Namibië, ontving ze bericht van de heer Hennekens. Hij is de Nederlandse ambassadeur in Ethiopië en had SPOTS toegezegd te helpen bij Patch en Scout. Samen met Atie Westra stuurde hij foto's en een update. Het ging allemaal goed. 
De update van Atie volgde net na vertrek:

In juni, tijdens haar reis door Namibië, hoorde Simone van Laurie Marker (CCF) dat Patch overleden was. Juist omdat de ambassadeur daarvoor nog op bezoek was geweest en zaken in orde leken, besloot Laurie zelf polshoogte te nemen.

Naast het bezoek aan Scout heeft Laurie een aantal organisaties ontmoet die allen iets willen doen voor de cheetah in Ethiopië. Scout is helaas slechts een symptoom van een veel dieper liggend conflict. 

Maart 2007
Ons bereikt het bericht dat ook Scout overleden is. Door complicaties ontstaan na een operatie. Een bittere pil om te slikken immers, het verhaal van Patch en Scout heeft veel impact op ons gehad. De schrale troost in dit alles is dat hun verhaal wel geleid heeft tot samenwerking. Tussen allerlei lokale en internationale organisaties. Patch en Scout zijn "symptoom" van een veel dieper liggendprobleem. Door hun verhaal is bijvoorbeeld duidelijk geworden dat er een levendige illegale handel in allerlei dieren bestaat, o.a. in Ethiopië. We weten dat allerlei organisaties zich nu hard maken voor verandering. SPOTS blijft het volgen zodat Patch en Scout niet vergeten worden.